PVC PCW PCV – o co chodzi?

Możemy spotkać się z różnymi nazwami polichlorku winylu. Jedni nazywają go PVC, inni PCW a jeszcze inni PCV. Poprawną formą jest PVC z języka ang. (polyvinylchloride) a w wersji polskiej PCW (polichlorek winylu). Natomiast nazwa PCV powstała najprawdopodobniej z pomieszania nazwy polskiej z angielską i jest niepoprawną aczkolwiek pospolicie używana jest przez użytkowników i raczej nie można się spodziewać aby w najbliższych latach coś miało się zmienić. Pozostaje nam przyzwyczaić się do wszystkich nazw i je zaakceptować ponieważ odnoszą się do tego samego materiału.

Przypadkowe odkrycie PVC i jego historia…

Surowiec jakim jest PCW zostało odkryte zupełnie przypadkowo. Pierwszym wynalazcą był chemik Henri Victor Regnault (Francuz) w 1838 roku, a drugim Niemiec Eugen Baumann w 1872 roku. W obu przypadkach polimeryzacja PVC pojawiła się jako białe ciało stałe na naczyniach z nowo odkrytym gazem chlorku winylowego po wystawieniu na działanie promieni słonecznych. Uzyskany materiał był jednak trudny w obróbce i finalnie nikt nie podjął się wykorzystywać go komercyjnie. Chociaż dwaj pierwsi odkrywcy pisali o polimerze, żaden z nich nie opatentował PCW. W roku 1913 niemiecki chemik dr. Fritz Klatte opatentował wytwarzanie żywicy z winylowych związków. Substancja od razu wykazywała właściwości termoplastyczne i odporność na szereg rozpuszczalników. Jednakże nowo opatentowane tworzywo nie zyskało na popularności. Następnie PCW zostało udoskonalone przez jednego z najbardziej znanych chemików na świecie, Waldo Semona i po wybuchu I wojny światowej zaczęto pozyskiwać polichlorek winylu jako substytut powszechnie stosowanego przez armię kauczuku. Produkcja PVC PCW PCV na tamte czasy był jednak zbyt kosztowna i po wojnie zaprzestano jego produkcji. Dopiero lata trzydzieste XX wieku przyniosły prawdziwy przełom w badaniach nad polichlorkiem winylu. Na terenie Niemiec i USA ruszyły pierwsze fabryki masowo produkujące PVC, a wspomniany Waldo Semon doprowadził do otrzymania plastyfikowanego polichlorku winylu. W reakcji połączył on ten związek z wysoko wrzącym fosforanem trójtolilu.

Struktura PVC i plastyfikacja

PVC jest białym, kruchym ciałem stałym, ale może być bardziej elastyczne po uplastycznieniu gdy przechodzi rygorystyczny proces, zanim można go przekształcić w materiał, który poprawi jego właściwości natomiast plastyfikacja odnosi się do procesu dodawania plastyczności do białego materiału stałego do zastosowań komercyjnych. Zostało to wprowadzone po raz pierwszy przez Waldo Semona w 1926 roku Kiedy PVC uznano za odpowiednie do powszechnego użytku.

Zastosowanie PCW na przestrzeni lat

W okresie II wojny światowej PVC wykorzystywano do izolacji kabli, ale także zapoczątkowano jego użycie w motoryzacji, jako imitacja skóry w powlekaniu elementów środków transportu (np. siedzenia autobusów). Co ciekawe w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych boom przemysłu muzycznego utorował drogę do jego najwcześniejszego zastosowania na rynku masowym. Do dziś można znaleźć stare płyty winylowe, które są żywym dowodem na trwałość tego sprężystego materiału. Produkty PCV szybko stały się podstawą przemysłu budowlanego; odporność tworzywa na korozję, światło i chemikalia sprawiła, że ​​idealnie nadaje się do zastosowań w budownictwie. Rurociągi z PVC wkrótce przetransportowały wodę do tysięcy domów i gałęzi przemysłu, dzięki poprawie odporności materiału na ekstremalne temperatury. Co ciekawe do 1980 roku tylko dwadzieścia firm produkowało PCW.

Spienione PVC i PCW twarde

Obecnie PVC jest drugim najlepiej sprzedającym się tworzywem sztucznym na świecie, a przemysł zatrudnia ponad 100 000 osób w samych np. Stanach Zjednoczonych. Ogromny udział w rynku ma PVC spienione oraz twarde PCW. Niski koszt, wszechstronność i wydajność PVC sprawiają, że jest to materiał wybierany przez dziesiątki branż, takich jak opieka zdrowotna, komunikacja, przemysł lotniczy, motoryzacyjny, tekstylia, reklama czy budownictwo.

Fanpage: https://pl-pl.facebook.com/ostrowskiplytywarstwowe/